Uświadomiłam sobie już dawno, że to naturalne połączenie, fotografia i psychologia. A dzięki Kasi (dziękuję Kasiu!) utwierdziłam się w przekonaniu, że w ten sposób mogę pomagać ludziom w rozwoju osobistym i poznawaniu siebie.
Patrzenie na świat i ludzi
Robiąc fotografię patrzymy w jedyny, niepowtarzalny sposób na świat, na ludzi. Dostrzegamy to, czego inni może nie widzą. Omawianie zrobionych fotografii, także tych dawnych, to dobry punkt wyjścia do rozmowy o poznawaniu siebie, swojego wnętrza, swojej historii.
Patrzenie na siebie
Fotografia nas to jakieś uchwycone emocje, spojrzenia, gesty. Warto patrzeć wnikliwie na zdjęcia zrobione naturalnie, podpatrzone, a nie pozowane. Pozowane też mają swoją wartość, inną. Warto popatrzeć na siebie w różnych kontekstach, ale też przez pryzmat różnych spojrzeń.
Konkluzja
Robienie zdjęć ma wartość terapeutyczną, rozciągniętą w czasie, dla każdego inną. Warto robić zdjęcia, tworzyć albumy, takie tradycyjne i sięgać do nich - to skarbnica wiedzy o nas. Warto sięgnąć do albumów z dzieciństwa, albumów rodzinnych.
I warto kreować nowe wizje ...
ps. Dłuższy artykuł umieściłam w DobryCoach.pl
.jpg)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zapraszam do komentowania