Czy wyobrażam sobie życie na bezludnej wyspie?
W dzieciństwie uczymy się współpracy z rówieśnikami.
W okresie dorastania uczymy się np. seksualności od rówieśników.
W towarzystwie osób podobnych do nas kształtuje się i wzmacnia nasza osobowość.
Potrzebujemy współpracy w życiu dorosłym, żeby funkcjonować w społeczeństwie.
Technologia
Technologia może być tylko dodatkiem do życia, nie może go zdominować.
Nie możemy zastąpić rzeczywistością wirtualną świata rzeczywistego. "Współpraca" na płaszczyźnie wirtualnej jest pozorna, niezobowiązująca. Może niektórym, zwłaszcza tym, którzy nie poznali rzeczywistego życia, rzeczywistej współpracy, może dawać złudzenie współpracy, ale to jest tylko złudzenie.
Na tym złudzeniu nie można opierać prawdziwego życia.
Człowiek
Człowiek jest istotą społeczną. Do życia potrzebuje drugiego człowieka, ludzi. Potrzebuje współpracy i od dzieciństwa ma się uczyć tej współpracy. Jeżeli nie będzie miał takich możliwości, wyrośnie na osobę nie w pełni dojrzałą emocjonalnie. Nie będzie umiał nawiązywać relacji, nie będzie nawet czuł takiej potrzeby. I będzie nieszczęśliwy, chory.
Morał
Bez umiejętności i potrzeby nawiązywania relacji, współpracy, nie będziemy umieli i mogli kochać. Uczymy się współpracy całe życie. Pierwszym takim miejscem do nauki jest dla nas Rodzina.
PS. wg socjologów:
Proces współpracy polega na wspólnym dążeniu jednostek i grup do realizacji wspólnego celu.
Socjologowie uważają, że warunkiem powstania procesu współpracy są postawy oraz korzyści.
Wyróżniamy trzy rodzaje współpracy:
a) współpraca oparta na kompromisie - mówimy o niej wtedy, gdy dla podmiotów najistotniejsze są korzyści;
b) współpraca oparta na postawach - ma charakter osobowy, jesteśmy skłonni z kimś działać ze względu na podmiot;
c) współpraca oparta na konflikcie - mówimy o niej wtedy, gdy między podmiotami występuje konflikt, ale ze względu na współpracę osoby te są skazane na siebie, np. zakład pracy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zapraszam do komentowania