Pora zakończyć

Nadszedł czas zmiany. Czas na zakończenie pisania tego bloga.

Przez 3 lata i 10 miesięcy pisałam na różne tematy, związane z rozwojem osobistym, doświadczeniami z pracy w branży IT, psychologią i psychologią w IT.

Przez ten okres zmieniłam się i też zmienił się mój sposób postrzegania świata.

Dziękuję za wspólny czas! Napisałam 450 postów. Dziękuję za 35325 odwiedzin z całego świata.

Rozpoczęłam pisanie nowego bloga http://postmodernistycznyswiat.blogspot.com/ 
Zapraszam!

pozdrawiam
Ewa Siembida

PS.
Zmiana jest możliwa w każdym momencie życia.
Warto pamiętać, że zmiana to 6 etapów (wg Prochaski):

1. Prekontemplacja
2. Kontemplacja
3. Planowanie
4. Wdrożenie
5. Utrzymanie
6. Zakończenie

 

Myśl otwierająca

"Nie jestem tym , co mi się przydarzyło, jestem tym kim zdecydowałem się zostać."

C.G. Jung (1875-1961)

Jedzenie i ciało - wykład ERCB

Ewa Renata Cyzman-Bany mówi mądrze o życiu, o filozofii życia.

Polecam jeden z wykładów, w którym mówi, że życie pochodzi od ojca i ojciec powinien przejąć odpowiedzialność za życie dziecka.


Wykład 1 z warsztatu Jedzenie i ciało

Jeżeli na przykład ojciec wycofuje się z ojcostwa, dziecko może mieć alergie pokarmowe.

Warto zarezerwować sobie godzinę i posłuchać. To jeden z wielu dostępnych wykładów.

Jesienny liść

Złocista jesień
We włosach drzew

Listopadowe wspomnienie

Potrzeba dawania (cykl)

Dawanie, podobnie jak miłość, dotyczy szczególnie sfery duchowej naszego życia, a także sfery emocjonalnej.

W życiu warto dbać o wszystkie sfery, aby życie było harmonijne. Nasze potrzeby to potrzeby ciała, umysłu, serca i ducha.

Dawanie to symboliczne wyjście poza własny egoizm, skierowanie dobrej intencji do drugiego człowieka. To oznaka miłości. Jeżeli dajemy i w zamian widzimy uśmiech na twarzy drugiej osoby, sami też się uśmiechamy i jesteśmy szczęśliwi w tej chwili.

Dawanie i branie to dwie strony tego medalu. Warto jest umieć dawać, ale też brać. To wielka sztuka i warto się tego uczyć. Dawać, nie oczekując wzajemności, po prostu dla samego dawania.

Dając bezinteresownie i biorąc z uśmiechem czynimy świat lepszym, świat, w którym żyjemy, świat, którym jesteśmy.

Motto

"Nigdy nie jest tak, żeby człowiek, czyniąc dobrze drugiemu, tylko sam był dobroczyńcą.
Jest równocześnie obdarowywany, obdarowany tym, co ten drugi przyjmuje z miłością."

Jan Paweł II 

PS.  
Potrzeby:

1. Pewność istnienia

2. Potrzeba współpracy

3. Bycia zauważonym

4. Stabilizacji

5. Zmiany

6. Miłości

7. Nauki i rozwoju

8. Panowania nad swoim życiem

9. Potrzeba dawania

PS2. godz. 20:30

Przeczytałam właśnie na FB link na podobny temat
Dalajlama i Arthur C. Brooks: Epidemia niepokoju i lęk przed byciem niepotrzebnym

Mądre słowa

Trafiłam dzisiaj na artykuł, dzięki mądrym znajomym, którzy go polecają. To chyba jedna z niewielu korzyści konta na FB ...

http://wyborcza.pl/magazyn/1,124059,15414610,Bylismy_glupi.html

Wywiad z profesorem Marcinem Królem. Komentarz do polskiej rzeczywistości i nie tylko polskiej. Artykuł sprzed dwóch lat. Naprawdę warto przeczytać.

Cytat z artykułu:
"w liberalizmie zaczyna dominować składnik indywidualizmu, który po kolei wypiera inne ważne wartości i zabija wspólnotę. To zresztą łatwo wyjaśnić. Indywidualizm ma bardzo mocne wsparcie ze strony sił wolnego rynku, który na indywidualistycznym modelu życia zbija pieniądze."

Zgadzam się tym, teraz to widzę. I pora wreszcie zmienić tę rzeczywistość, mądrze zmienić, zacząć zmieniać.

Potrzeba panowania nad swoim życiem (cykl)

"Ludzie uczą się w 25 procentach od mistrza, w 25 procentach słuchając samych siebie, w 25 procentach od przyjaciół, a w 25 procentach uczy ich czas."

Paulo Coelho, "Czarownica z Portobello"

Jak nauczyć się panowania nad swoim życiem?

Kiedy mamy rodziców, którzy nas tego nauczą, ale też zachęcą, nieustannie zachęcają do panowania nad swoim życiem w coraz większym zakresie. To jest okres dzieciństwa i dorastania.

W okresie dorastania potrzebujemy czasu, żeby ćwiczyć, poszerzać i doskonalić panowanie nad swoim życiem, wybrać ścieżkę edukacji i rozwoju zawodowego, wybrać partnera życiowego, środowisko, w którym żyjemy.

Na ile będą to nasze wybory decyzje, na tyle będziemy panować nad swoim życiem, brać za nie odpowiedzialność.

Sfera odpowiedzialności i wolności

Ile jest obszarów w naszym życiu, w których nie wzięliśmy jeszcze odpowiedzialności za siebie? Jak wyznaczamy granice nas, naszej odpowiedzialności? Jak pilnujemy tych granic? A może pozwalamy je komuś przekraczać i oddajemy odpowiedzialność?

Morał

Dla Sokratesa panowanie nad sobą było podstawową cnotą.

Człowiek musi być panem samego siebie. Na tym właśnie polega prawdziwa wolność.

O lęku

Fragment książki "Lęk, strach, panika, Przyczyny i zapobieganie" - Longin Klichowski

"Lęk hamuje rozwój osobowości poprzez ograniczenie zdolności do podejmowania decyzji, krytycyzmu (osobowość niedojrzała), występuje zanik uczuć pozytywnych, zmienia się hierarchia wartości.

Lęk kształtuje osobowość nerwicową i agresywną, szczególnie, gdy występuje we wczesnym okresie rozwoju (lękowy rozwój osobowości) ze stałym pogotowiem lękowym reagującym na zagrożenie ucieczką lub agresją.

Realizacja agresywnego zachowania przynosi ulgę - poprawia samopoczucie, bo jest przeciwnością zachowań lękowych. (...)

Niemniej uczucia negatywne zaślepiają, obniżają sprawność intelektualną (człowiek głupieje).(...) 

Źródłem lęku i nienawiści jest prawo do zachowania własnego życia."

Morał

Żyjemy w czasach, w których istnieje bardzo wysoki poziom lęku, bo naturalną reakcją przed nowym, nieznanym, obcym jest lęk. A współczesny świat jest pełen nowości, nowych sytuacji, nowych ludzi. Brak poczucia bezpieczeństwa też budzi lęk.

Współczesny człowiek ma nieustające źródła lęku. Jak sobie z nimi radzi? Poprzez zachowania agresywne, używki, różnego rodzaju uzależnienia, głośną muzykę, zagłuszanie tego lęku. Ale to nie jest sposób. To jest tylko chwilowe zagłuszenie lęku. Trzeba nauczyć się odwagi, odwagi życia.