Przyjemny był fakt, że były osoby, które pamiętały mój wykład (i model emocji ABCD) z listopada 2013 roku.
Szkolenia RTZ w Krakowie
Podaję namiary na najbliższe szkolenia RTZ (a w nim model emocji ABCD) w Krakowie, 15-17 maja 2015 roku:
- http://optimotiv.pl/szkolenia/#szkolenia_aktualnosci - Tomasz Drożdż
- http://www.pspp.pl/aktualnosci.html - Agnieszka Hottowy
Jeżeli ktoś chce poznać RTZ i przećwiczyć w kameralnej atmosferze, jak za dawnych, studenckich czasów, polecam Agnieszkę - redaktorkę ostatniego polskiego wydania książki o RTZ.
Jeżeli natomiast ktoś potrzebuje uporządkowanej wiedzy podanej w atrakcyjnej formie, dużo więcej, niż tylko RTZ, różnorodnych ćwiczeń, a ponadto ciekawego miejsca szkolenia, polecam Tomasza - giganta szkoleń, od którego można chłonąć wiedzę, a przy okazji podziwiać warsztat trenerski.
Odpowiedzi na pytania
Podczas mojego wykładu padło wiele ciekawych pytań. Na niektóre udało mi się odpowiedzieć, niektóre zostały w formie zapisanej. Krótko na nie odpowiem.
Co zrobić (i jak), kiedy zmiana słuszna z punktu widzenia zarządzającego jest niezgodna z emocjami (powoduje złe emocje?) zarządzanego?
EW: Tak, jak mówiłam o modelu emocji ABCD, aby zmienić emocje, trzeba zmienić myślenie o danej sytuacji/zdarzeniu. Jeżeli podwładny nie ma informacji o planowanej zmianie, nie przeszedł faz prekontemplacji, kontemplacji i przygotowania do zmiany, to jego myślenie o zmianie może powodować złe (z punktu widzenia zarządzającego) emocje. Informować i rozmawiać. Tworzyć kulturę organizacyjną sprzyjającą zmianom.
Jak badać motywację do zmiany?
EW: Rozmawiać, jeszcze raz rozmawiać. Jeżeli komunikacja jest otwarta i dobra, można nie tylko wywnioskować o motywacji do zmiany, ale też wpłynąć na nią.
Jak pozbyć się strachu przed zmianą (np. pracy)?
EW: Zgodnie z 6 fazami zmiany (Prochaska 1994) oraz modelem emocji ABCD, należy uświadomić sobie kolejność tych 6 faz, przejść je, zmienić swoje myślenie o zmianie (wtedy zmieni się strach na spokój) i przygotować się dobrze do niej.
Jak komunikować się przez serwisy społecznościowe, ile dzielić, gdzie wyznaczać granice?
EW: To pytanie nawiązało do szerszego kontekstu mojego wykładu, dotyczącego etyki i odpowiedzialności zawodu informatyka oraz nowych kierunków informatyki, takich, jak informatyka społeczna, badająca relacje "system społeczny <-> system informacyjny." To temat, którym interesuję się coraz bardziej.
W psychologi stawia się pytania o stawianie granic pomiędzy "JA rzeczywiste" a innymi ludźmi (rodzina, partner, dzieci, znajomi, przyjaciele, przełożony, współpracownicy) - byłam tydzień temu właśnie na takim warsztacie. A ja od razu stawiam pytania o granice (i chronienie swojego JA) pomiędzy człowiekiem, a mediami społecznościowymi, mediami, takimi jak TV, reklama, internet itd. Z punktu widzenia informatyka, a obecnie terapeutki Gestalt, ciągle poszerzającej swoją wiedzę psychologiczną, także z punktu widzenia mnie, jako człowieka, matki, widzę ogromne zagrożenia.
Trzeba zastanowić się nad tym, jakie są moje wartości, kim jestem (JA rzeczywiste), co jest dla mnie ważne, jakie relacje są dla mnie ważne i ile chcę poświęcać im czasu. Gdzie przebiega moja granica prywatności i intymności. Ile świadomie rezygnuję ze swojej wolności wyboru, ale ile jest mi wykradane z tej wolności, poprzez narzucanie czegoś z zewnątrz.
Warto też mieć świadomość mechanizmu popadania w uzależnienie, bo to duży problem współczesnego świata. Świata, gdzie człowiek zaczyna być też marionetką w czyichś rękach. Trzeba to sobie uświadomić i odzyskać wolność. I pokochać siebie, a potem innych. Bo to jest człowieczeństwo.
Morał
Cytaty z mojego wykładu:
"Wartość dobrze wykonanych i dobrze wykorzystywanych narzędzi polega nie tylko na tym, co dla nas stwarzają, ale także na tym, co tworzą w nas samych" (Nicholas Carr, Szklana klatka: Automatyzacja i my).
“A jeśli ceną pojawienia się myślących maszyn będzie powszechna bezmyślność ludzi?” (Christine Rosen, Człowiek na smyczy, GW 3.01.2015).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zapraszam do komentowania